ANDREA BOCELLI – İlginç Bir Ses Sanatçısı!…

“İnsanlar köprü kuracakları yerde,
duvar ördükleri için yalnız kalırlar.”
Izaak Newton

22 Eylül 1958’de, antik Pisa kentinin pek uzağında olmayan Toskana eyaletinin kasabası Lajatico’da doğan Andrea Bocelli, uluslararası üne ulaşıp opera sanatının daha geniş kitlelere yayılmasına katkıda bulunmuştur. İdolleri Mario Del Monaco, Beniamino Gigli, özellikle de Franco Corelli gibi o da opera ile geleneksel İtalyan müziğinin kösnü (şehvet) ile duygu dolu öyküler anlatmasından etkilenmiştir.

Güzel, doğal sesi çocukken bile çevresindekilerin dikkatini çekmiş. bu kendisinin yerel bir yetenek olarak tanınmasını sağlamıştı. Ancak yetişkin hayatının zorlukları müzisyenlik düşlerinin önünü kesti. Ailesi ile onların endişelerini karşılamak için Pisa Üniversitesi’nde Hukuk okudu. Kısa bir süre için resmi götevli konumunda avukatlık yaptı. Bu süreç boyunca müziğe olan ilgisi hiç azalmadı. Birçok şefin altında müzik eğitimini sürdürdü. İlgisi ile yeteneği en büyük idollerinden tenor Franco Corelli’nin yanında çırak olarak ders almasıyla doruğa çıktı.

Bocelli’nin müzik kariyeri 1992 yılında İtalyan rock yıldızı Zucchero’nun Luciano Pavarotti’ye demo parçası «Miserere» de eşlik etmesi için Bocelli’yi ayarlamasıyla başladı. Zucchero, parçanın biçemini kısa sürede anlayan, mükemmel biçimde seslendiren Bocelli için şu sözleri söyledi: «Onun ruhu tam bu iş için».

Bocelli’nin sesi kısa sürede İtalya dışına yayıldı. «Con Te Partiro» («Veda Etme Zamanı») ile uluslarası üne kavuştu. Parçanın Sarah Brightman ile düet biçiminde seslendirdiği İngilizce sürümü «Time to Say Goodbye» ile Kuzey Amerika ile Almanya’da haftalarca listebaşı oldu. Milyonlarca albümü satıldı. Bocelli’nin Almanya’daki başarısı bununla da sınırlı değildi. Parçanın düet sürümü Almanya’nın gelmiş geçmiş en çok satan teklisi olmayı başardı. Sarah Brightman Bocelli’yi şöyle anlatıyordu; «Andrea ile şarkı söylerken çok güzel şeyler yaşadım. ‘Time o Say Goodbye’ın kalbimde her zaman ayrı bir yeri olacak».

1996 ile 1997’de Bocelli ilk uluslararası albümünü piyasaya sundu. Duygusal, popüler parçalardan oluşan «Romanza» albümü ile önce Avrupa’yı, ardından dünyanın geri kalanında bütün listeleri altüst etti. 16 milyon albüm satışı ile platinyum ile multi-platinyum düzeyine yükselip, birçok ödül topladı. Uzakdoğu’da 500,000, İtalya’da 1 milyon, Güney Amerika ile İspanya’da 3 milyondan fazla satılan «Romanza»nın popüler parçalarından bazıları «Vivere», «Il Mare Calmo Della Sera» ile albüme adını veren «Romanza» adlı şarkılardı.

Bocelli’nin 1999’da «En İyi Yeni Şarkıcı» dalında Grammy ödülüne aday gösterilmesi 38 yıldır bu dalda ödül kazanamayan klasik müzik severler arasında heyecana neden oldu. Celine Dion ile gerçekleştirdiği düet «The Prayer» («The Quest for Camelot» filminin tema şarkısı), Altın Küre törenlerinde «En İyi Şarkı» ödülünü aldı. Yine «En İyi Şarkı» ulamında Oscar Ödülü’ne aday gösterildi. 1999 yılının Mart ayında ikinci pop-opera albümü olan «Sogno»yu piyasaya sundu. Ödüllü parça «The Prayer»ı da içeren albüm ile Bocelli, uluslararası arenada bir kez daha büyük başarı elde etti. Bu «Bocellimania» akımının başlangıcına neden oldu.

Bütün bu başarılardan sonra Bocelli şu ana kadarki en başarılı klasik albümü olan «Sacred Arias»ı çıkardı. Albüm aynı zamanda gelmiş geçmiş en çok satan klasik solo albüm oldu. Guinness Rekorlar Kitabı’na Bocelli’nin ismini yazdıran albüm, Kuzey Amerika’da klasik müzik listelerinde aynı anda 1, 2, 3 numaralı konumlara Bocelli’nin albümlerinin yerleşmesine katkı sağladı. Sonraki üç buçuk yıl boyunca Bocelli, 1 numaradaki yerini kimseye kaptırmadı.

2001 yılında çıkardağı yarı-otobiyografik «The Music of Silence» («Sessizliğin Müziği») anı kitabı ile bir öteki başarılı pop albümü «Cieli di Toscana» ile uluslararası başarısını korudu. Romantik ancak melankolik 2002 albümü «Sentimento»da Şef Lorin Maazel’in kemanı ile bütünleşen Bocelli, 2003 İngiliz Klasik Müzik törenlerinde «En İyi Albüm» ödülünü aldı. Albümün başarısını dünya çapında verdiği konserlerle kutlayan Bocelli’nin, Mısır Piramitleri önünde verdiği konser nefesleri kesti.

2004 yılındaki 4. albümü ile arkasından gelen 2006 yapımı «Amore» yle Bocelli, dünyanın dört bir yanından sanatçılarla işbirliğini pekiştirdi. Stevie Wonder ile Christina Aguilera’ yla yaptığı düetler, 2006 Kış Olimpiyatlarının ana şarkısı «Because We Believe» ile bir kez daha başarılı bir yıl geçirdi.

Yaşamı anlatan duygularını açıkça sergileyen Bocelli, engellerden kaçacak bir sanatçı değil. Amacı oldukça basit… Şöyle diyor;

«En çok istediğim şey dinleyecimle iletişime geçebilmek. İdollerim beni nasıl etkilediyse ben de dinleyecilerimi öyle etkilemek istiyorum.»

Özel hayatı konusunda konuşmayı pek sevmeyen Bocelli, congenital glaucoma rahatsızlığı ile doğdu. 12 yaşındayken geçirdiği bir futbol kazası sonucu iki gözünde de görme duyusunu kaybetti. Kariyerinin ilk günlerinde barlarda piyano çalarken tanıştığı Enrica ile 1992 yılında evlenen Bocelli iki çocuk babasıdır. Deneyimli sanatçı, 2002 yılında 10 senelik evliliğine son verdi.

[Kaynak : LastFm]

—————————————————

Bellibaşlı Albümleri :

- «II mare calmo della sera» (1994)
- «Bocelli» (1995)
- «Viaggio Italiano» (1996)
- «Romanza» (1996)
- «Aria – The Opera Album» (1997)
- «Hymn for the World» (1997)
- «Hymn for the World 2» (1998)
- «Sogno» (1999)
- «Sacred Arias» (1999)
- «Verdi» (2000)
- «Cieli di Toscana» (2001)
- «Sentimento» (2002)
- «Andrea» (2004)
- «Amore» (2006)
- «Leoncavallo: Pagliacci» (Ana María Martínez et al ile)
- «The Best of Andrea Bocelli: Vivere» (2007)