ERMENİ DEVLETİ’nin (ERMENİSTAN) KURULUŞU….

Büyün Rus yazarı Lev Tolstoy‘a “nasıl mutlu oluyorsunuz?” diye sorduklarında şu yanıtı vermiş: 
“Sahip olduğum şeylere sevinerek, sahip olmadıklarımı ise hiç düşünmeyerek.”

Bir coğrafi tanım olarak Arminiya ya da Armaniya adına, en erken Eski Fars (Pers) imparatoru I. Darius’un yak. MÖ 510 tarihli Bisutun Anıtı’nda rastlanır. MÖ 399 yılında bölgeyi gezerek ayrıntılı tasvirler yapan Yunanlı tarihçi Ksenofon’un eserinde ülke adı Armenia olarak geçer.

Strabon Coğrafya’sı (MS 1. yüzyıl) ile Roma İmparatorluğu’nun idari bölünümünde Armenia sınırları şöyle tanımlanır: Batıda Fırat nehri, güneyde Güneydoğu Toros sıradağları, güneydoğuda Hakkâri dağları ile Urmiye Gölü, kuzeydoğuda Sevan Gölü ile Karabağ, kuzeyde Çıldır Gölü ile Doğu Karadeniz Dağları. Ortaçağ Arap kaynaklarında aynı bölgenin adı Armaniyya ya da Ermeniyye (Ar: أرمنية) olarak geçer. Eski Türkçe metinlerde Ermeniyye adına 15. yüzyıla kadar rastlanır. [*]

Yüzyıllarca sadece tarihi bir isim olarak anımsanan “Armenia/Ermenistan” adı, 19. yüzyılın milliyetçi politikaları döneminde tekrar güncel anlam kazanmıştır.

Tarihi Ermenistan’ın bir kısmı olan bugünkü Ermenistan İran (Kaçar Hanedanı)’ın Revan Hanlığı (Erivan Hanlığı)ndan ibaretti. 1827′de Paskeviç yönetimindeki Rus ordusunca fethedilmiş, Kaçarlar 22 Şubat 1828 tarihli Türkmençay Antlaşması ile 4. Maddesi gereğince Revan Hanlığı üzerindeki hak isteminden vazgeçmşitir. 21 Mart 1828′de reorganize edilen idari birime Ermeni Oblastı (Армянская область / Armyanskaya Oblast) adı verilmiştir. Oblastın o tarihte %18 dolayında olan Ermeni nüfusu, Rus yönetimince davet edilen İran Ermenilerinin göçü sonucunda 20. yüzyıl başında %48 düzeyini bulmuştur.

I. Dünya Savaşı sırasında Osmanlı İmparatorluğundan mülteci olarak gelen Ermenilerle birlikte bu sayı %70′lere ulaşmıştır.

1850′da Erivan Guberniyası (Эриванская губернія / Erivanskaya Guberinya) kurulmuştur, Guberniya 27.830 kilometre karelik bir alanı vatdı. 1897′de yapılan nüfus sayımına göre Erivan Guberniyası’nın nüfusu 829.556 kişi olup toplam nüfusun % 56′sı Ermeni, % 37,5′i Tatar, % 5,5′i Kürt, % 0,6′sı Rus etnik gruplardan ibaretti.

1917 Devrimi’nden sonra Rus Devletinin çöküşü üzerine kurulan Transkafkasya Federasyonu 26 Mayıs 1918′de üç cumhuriyete bölündü. 28 Mayıs 1918′de Erivan’da Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti ilan edildi. İkibuçuk yıl süren bağımsızlığı sırasında ekonomik, askeri ile siyasi krizlerle sarsılan cumhuriyet, 1920 Kasım ayında Türk ile Sovyet ordularının eş zamanlı işgaline uğrayarak bağımsızlığını kaybetmiş, 2 Aralık 1920′de Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti adıyla Sovyetler Birliği’ne katılmıştır.

Ermenistan Cumhuriyeti

1988 yılında Ermenistan Sovyet Cumhuriyeti ile Azerbaycan arasında, Dağlık Karabağ (Nagornıy Karabağ) bölgesi üzerinde anlaşmazlık çıktı. Azerbaycan’a ait fakat nüfus çoğunluğu Ermenilerden oluşan bir özerk bölge olan Dağlık Karabağ Özerk Oblastı’nda Ermeniler ayaklanarak ayrı bir cumhuriyet ilan ettiler. Ermenistan ile Azerbaycan savaşın eşiğine gelirken, her iki cumhuriyette Azeri ile Ermeni azınlıklar şiddet olaylarına maruz kaldı. Çatışmalar sürerken Mayıs 1990′da Yeni Ermenistan Ordusu kurularak Sovyet ordusundan fiilen bağımsız bir yapıya kavuşturuldu.

Sovyetler Birliği’nin dağılması üzerine Ermenistan 23 Ağustos 1991′de bağımsızlığını ilan etti. Şiddetlenen Ermeni-Azeri savaşında Ermenistan, D. Karabağ ile Ermenistan arasındaki Laçın Koridoru’nu da işgal ederek D. Karabağ’ı fiilen kendisine kattı. Azerbaycan’ın Ermenistan’a uyguladığı ekonomik ambargo, ülkede büyük sıkıntılara yol açtı. 1993′te Türkiye de Ermenistan’a karşı ambargoya katıldı. D. Karabağ savaşı 1994′te Rusya’nın empoze ettiği ateşkesle sona erdi.

Halen Ermenistan uluslararası topluluk tarafından Azerbaycan’a ait sayılan toprakların %20′ni (D. Karabağ ile Laçin Koridoru içinde olarak) işgal altında bulundurmaktadır. Türkiye bu durumu gerekçe göstererek Ermenistan Cumhuriyeti ile diplomatik ilişki kurmaktan kaçınmış, bu ülke ile sınırlarını trafiğe kapatmıştır.

Ermenistan siyasetinde D. Karabağ kökenli siyasi örgüt ile kişilerin egemenliğine dikkat çeken bazı gözlemciler, Ermenistan’ın D. Karabağ’ı değil, aksine D. Karabağ’ın Ermenistan’ı ilhak ettiğini ileri sürmüşlerdir.

———————————————————

[*] İşte, bugünkü günde Ermeniler bu tanımlanan sınırlar içindeki toprakların (yukardaki haritaya bakınız) kendilerinin olduğunu savunuyorlar. Bu yüzden Lozan Barış Antlaşmasıyla kesinleşmiş Türkiye Cumhuriyeti sınırlarını tanımamaya yelteniyorlar.

1915 yılında Osmanlılarca Ermenilere uygulanan zorunlu göç hareketini, hiç bir ilgisi olmamakla birlikte, Türkiye Cumhuriyetinin, Türklerce yapılmış bir soykırım olarak kabul etmesini istiyorlar. Çünkü bu kabul edilirse tazminat alma hakkı doğacaktır. Ermeniler tazminat olarak yukarda sınırları tanımlanmış toprakları istemeyi planlıyorlar.

Her zaman her durumda olduğu gibi,yardakçıları da var. Ermeni diasporası bir yana, bu konuda Ermenistanı, AB ile ABD de yüreklendirmekte… Çünkü bu sağlanırsa Sevr Antlaşmasının bir bölümü de gerçekleşmiş olacaktır. Lozan’ı hazmedememiş olanlarca verilen bütün uğraşlar Sevri geri getirmek için yapılmaktadır. Bunu görememek için alık olmak gerekir!…

Demek oluyor ki, Ermenistan savaşsız, kan dökmeden, hiç bir riske girmeden Türkiyeyi işgal edivermeyi sinsice planlamaktadır. Elbette izin verilirse!!… Bu ham hayali ne kadar bir süre götürebilirler?… Bunu zaman gösterecektir…

Konu ile ilgili ikinci bir yazı

gazetesinden :

ABD eski Başkanı Reagan’ın danışmanı Fein: “Beyaz Saray araştırma yaptı, Ermenilerin 2 milyon Müslüman Osmanlı’yı katlettiği ortaya çıktı. Ermeniler, kendi arşivlerini açmıyor, çünkü bu gerçeğin ortaya çıkmasını istemiyor…” dedi. 

ABD Başkanı Ronald Reagan’ın hukuk danışmanlığını yapan Bruce Fein, sözde Ermeni soykırımı iddialarını değerlendirdi. Ermenilerin bu iddialarının son derece asılsız olduğunu belirten Fein, Reagan’ın başkan olduğu 1981′de bu konunun Beyaz Saray tarafından araştırıldığını ve iddiaların asılsız olduğunun belgelendiğini söyledi. İşte sözde Ermeni soykırımı konusunda Fein’in açıklamaları: 

“Osmanlı İmparatorluğu’nun azınlıklara karşı “müthiş” sayılabilecek bir özen gösterdiği gerçeğini unutmamak gerekir. Azınlıklar, kendi dini özgürlüklerini ve hayatlarını son derece rahat bir şekilde sürdürdü. 

Ermeni terör çeteleri I. Dünya Savaşı sırasında Fransa ve Rusya ile birlikte Osmanlıları öldürdü. Bu rakamın 2 milyon civarında olduğu bir gerçek. Ermeni kayıplarının ise 500 bin civarında olduğu araştırmalarla kanıtlandı. Burada asıl önemli konu, Ermenilerin ihanetidir. Osmanlı da kendisini savundu. Özellikle ABD’de yaşayan Ermeniler, soykırım yalanı ile büyük getiri sağlıyor. ABD yönetimi de büyük paralar döndüğü için Ermenileri karşısına almak istemiyor. Ermeniler ısrarla kendi arşivlerini açmıyor. Çünkü yıllardır soykırım yalanı ile dönen getirimi kaybetmek istemiyorlar. Arşivler açıldığı anda gerçek ortaya çıkacak.”