“En Iyi, Iyinin Düşmanıdır.”
VOLTAIRE
Gerçek adı François Marie Arouet olan Fransız düşünürü Voltaire (1694-1778), neredeyse bütün yaşamı boyunca ya hastaydı ya da hastalık hastası.
41 yaşında bir arkadaşına yazdığı mektupta “gene” hastalandığından yakınarak “Birkaç yıllık ömrüm kaldı” dedi. Voltaire, bu mektubu bitirdikten 43 yıl sonra öldü.
Her Allah’ın günü bir şeyin kanser yaptığı ya da kansere iyi geldiğinin açıklandığı bir dünyada yaşıyoruz. Sıska, sıkı, buna karşılık sağlıklı yaşamak neredeyse din haline geldi.
Voltaire, kolesterol, trigliserit, AIDS ile kuş gribinin bilinmediği çağların adamıdır.
Bir şeyleri doğru yapmış olmalıydı ki, insanların genellikle kırkına gelmeden öldüğü on sekizinci yüzyılda, 84 yaşına kadar yaşadı. Bir daha kalkmamak üzere yatağa düşünceye kadar etkin bir yaşam sürdü.
Voltaire’in uzun ömrünün sırrı NE olabilir?
Uzun yıllar düşünür için sekreter ile uşak karışımı bir şey olan Sebastien Longcahmps, Voltaire’in hep “İnsanın sağlığı tamamen kendi ellerindedir” dediğini yazdı.
“Bunun üç temel ayağı var derdi : ayıklık, her şeyde ölçülü olmak ile hafif egzersiz yapmak. Kaza dışında, insanın başına gelen bütün hastalıklarda bizi sağlıklı halimize iade etmeye uğraşan doğaya yardımcı olmak yeter. İnsan aşağı yukarı her zaman diyetinde sıkı olmalı, uygun, sürekli sıvı almalı. Hep basit şeyler yemelidir.”
“Yanında bulunduğum süre içinde onu hep bunları yapar gördüm.”
Uzun ömrün sırrı :
Bunlar büyük bir sır değil aslında. Her şeyde ölçülü olmak aklı başında her insanın uyguladığı bir ilkedir. Voltaire’in uzun ömrünün sırrı vücudunda değil kişiliğindedir.
Voltaire uzun yaşadı, çünkü mutluydu. Öğrenmeye meraklıydı. Müthiş zengin olmasına karşın, bir dakikasını boşa harcamadı. Ölmeye vakti yoktu.
Binlerce mektup, yüzlerce sahne oyunu, kitap, makale yazdı. Saray yavrusu evinde her zaman misafir vardı; “Ben Avrupa’nın hancıbaşısıyım” dedirtecek kadar.
Adaletsizliğe hiç katlanamazdı.
İlkel Fransız yargısının hışmına uğramış insanları kurtarmak için, tek başına, tarihe geçmiş kampanyalar yürüttü. İnsanların hakları olmayan bir dönemde insan hakları için savaştı. Kiliseyle, bağnaz rahiplerle yaşam boyu dalga geçti.
Ölüm döşeğinde papazlar onu pişmanlık getirmeye, şeytanı lanetlemeye davet ettiklerinde “Şimdi yeni bir düşman kazanmanın zamanı değil” dedi.
Voltaire’in en büyük özelliği yaşamdan zevk almasıydı.
“O kadar mutluyum ki utanıyorum” diye açıkladı bir arkadaşına.
“Ben neredeysem dünya cenneti oradadır” dedi.
[Kaynak : Yılmaz Dağdeviren]
