“Doğanın dili evrensel dildir.”
Christopher Willibald Gluck
Christoph Willibald Ritter von Gluck (1714-1787) Alman besteci, 18.yüzyılda operaya getirdiği yeniliklerle ünlenmiştir.
Ataları avcılık ile askerliğe hevesli Alman soyundan bir ailenin çocuğu olan Gluck 1714 yılında Erasbach ilçesinde doğdu.
5 yaşında ilkokula başlayan Gluck, güzel soprano sesiyle söylediği şarkılarla öğrenciler ile öğretmenlerin dikkatini çekti. İlkokulu bitirince müzik öğrenmesi için Prag kentine gönderildi.
Tanınmış müzisyen Czernohorky’den keman ile çello dersleri aldı. Erken yaşta para kazanmak zorunda kalan Gluck, keman çalarak, şarkı söyleyerek kentler arasında gezip yaşamını sürdürmeye çalıştı.
1736 yılında Avrupa’nın müzik kenti Viyana’da konserler verip kendini tanıtmak amacıyla Viyana’ya gitti. Bu gezide İtalyan prensi Lombard Meizi’nin beğenisini kazandı, onunla birlikte Viyana’dan Milano kentine gitti.
İtalya’da G.B.Sammartini gibi ünlü bir müzikçiyle tanıştı. Onunla birlikte çalıştı. Bundan dört yıl sonra İtalya’da genç bir besteci olarak operalar yazarak, büyük başarı kazandı.
Adının Avrupa’ya yayılması üzerine 1945 yılında Londra’ya çağrıldı. Orada Handel’le tanıştı. Bir operasının ilgi görmemesi üzerine Viyana’ya dönerek bir tiyatronun orkestra şefi oldu.
37 yaşındaki Gluck, 18 yaşındaki Marianna adlı güzel sesli bir kızla evlendi. Marianna operaların pastisyonlarının düzenlenmesinde Gluck’e yardım ediyordu. Mutlu beraberlikleri olmasına karşın bu evlilikten çocukları olmadı.
1740-1760 yılları arasında Avrupa’nın çeşitli merkezlerini dolaşıp, operalarını temsil ettirdi. Eskiden piyano dersleri verdiği kraliçe Marie Antoinette’in de desteğiyle Paris’te İphigenie operası oynandı, büyük başarı kazandı.
1776 yılında Paris’te Alceste adlı yapıtının temsilinde Mozart da oradaydı. Gluck’u içtenlikle kutladı. Fransız kraliçesi de Gluck’a büyük ölçüde aylık ödenek bağladı.
Paris’teki başarılarından ötürü Kraliçe Marie Terese‘ ce Viyana’daki İmparator Sarayının Besteciliğine atandı.
Gluck, operayı doğaya yaklaştırdı, eski çağların sanat anlayışını yeni teknik olanaklarla bağdaşlaştırdı.
Daha çok Orfeo ed Euridice, Iphigenie en Aulide ile Iphigenie en Tauride gibi operalarıyla ünlenen Gluck, 1756 yılında da şövalyelik sanını aldı.
Ünlü besteci, 15 Kasım 1787 tarihinde Viyana’da bir beyin kanaması sonucu yaşamını yitirdi.
Başlıca Yapıtları :
Operaları
Artaserse, Milano 26 Aralık 1741
Demetrio, Venedik 2 Mayıs 1742
Demofoonte, Milano 6 Ocak 1743
Tigrane, Crema 26 Eylül 1743
Sofonisba (veya Siface), Milano 18 Ocak 1744
La finta schiava Venedik 13 Mayıs 1744
Ipermestra, Venedik 21 Kasım 1744
Poro, Torino 26 Aralık 1744
Ippolito, Milano 31 Ocak 1745
La caduta de’ Giganti Haymarket Tiyatrosu, Londra 7 Ocak 1746
Artamene, Haymarket Tiyatrosu, Londra 4 Mart 1746
Le nozze d’Ercole e d’Ebe Pillnitz 29 Haziran 1747
La Semiramide riconosciuta, Aachen 5 Mayıs 1748
La contesa de’ Numi Charlottenburg 9 Nisan 1749
Ezio Prag 26 Aralık 1749
Issipile Prag 1751 – 1752
La clemenza di Tito, Napoli 4 Kasım 1752
Le Cinesi, Viyana, 24 Eylül 1754
La Danza, Viyana, 5 Mayıs 1755
L’innocenza giustificata, Viyana, 8 Aralık 1755
Antigono, Roma, 9 Şubat 1756
Il rè pastore, Viyana, 8 Aralık 1756
La fausse esclave, Viyana, 8 Ocak 1758
L’ile de Merlin, ou Le monde renversé, Viyana, 3 Ekim 1758
La Cythère assiégée, Viyana, 1759 yılı başlarında
Le diable à quatre, ou La double métamorphose 1759
L’arbre enchanté, ou Le tuteur dupé 1759
L’ivrogne corrigé, Viyana, Nisan 1760
Tetide, Viyana, 10 Ekim 1760
Le cadi dupé, Viyana, 9 Aralık 1761
Orfeo ed Euridice, Viyana 5 Ekim 1762, revizyon Paris 2 Ağustos 1774,
Il trionfo di Clelia, Polonya, 14 Mayıs 1763
La rencontre imprévue, Viyana, 7 Ocak 1764
Il Parnaso Confuso, Viyana, 24 Ocak 1765
Telemaco, o sia l’isola di Circe, Viyana, 30 Ocak 1765
La Corona (Sahnelenmemiş. Planlanan tarih 4 Ekim 1765)
Il Prologo, 1767 (Traetta tarafından bir opera için giriş müziği)
Alceste, Viyana 26 Aralık 1767, revizyon Paris 23 Nisan 1776,
Le Feste d’Apollo, Parma, 24 Ağustos 1769
Paride ed Elena, Viyana 3 Kasım 1770
Iphigénie en Aulide, Paris 19 Nisan 1774,
Armide, Paris 23 Eylül 1777,
Iphigénie en Tauride, Paris 18 Mayıs 1779
Echo et Narcisse, Paris 24 Eylül 1779,
Baleleri
Les amours de Flore et Zéphire, Schönbrunn, Viyana, 13 Ağustos 1759
Le naufrage, Viyana 1759 (?)
La halte des Calmouckes, Viyana 23 Mart 1761
Don Juan, ou Le festin de Pierre, Viyana, 17 Ekim 1761
Citera assediata, Viyana, 15 Eylül 1762
Alessandro (Les amours d’Alexandre et de Roxane), Viyana, 4 Ekim 1764
Sémiramis, Viyana, 31 Ocak 1765
Iphigénie, Laxenburg, 19 Mayıs 1765
[Kaynak : LastFm ile Wickipedia]
