
“Guzelligi bulmak için, tum dunyayı dolassak da, onu içimizde taşımıyorsak, asla bulamayız..”
R.W. EMERSON
Astor Pantaleón Piazzolla, Arjantin’li bandoneoncu, Tango Nuevo’nun kurucusu. 11 Mart 1921’de Buenos Aires’e 400 km. uzaklıkta Atlantik sahilinde bir sayfiye yeri olan Mar del Plata’da doğdu, 4 Temmuz 1992’de Buenos Aires’te öldü.
İki yaşındayken ailesi New York’a yerleşti, 1937’ye kadar ABD’de yaşadı. Annesi terzi, babası berberdi. Mahalle arkadaşı Rocky Marciano daha sonra dünya ağır sıklet boks şampiyonu olacak, bir grup arkadaşı Kaliforniya’da Alcadraz’a, bir bölümü de New York’ta Sing-Sing’e yerleşmek zorunda (!) kalacaktı. Ama o kendini müziğiyle kurtardı. 10 yaşındayken tango orkestralarının önemli çalgısı bandoneonu ustaca çalışıyla ün kazandı, 1934’te tango şarkıcılarının kralı sayılan Carlos Gardel ile çalmaya başladı. Piazzolla bestelediği oda müzikleri, senfoniler, bale müzikleri ile tangolarında kendine özgü stiline her zaman sadık kaldı.
1954’te eğitim için bursla Paris’e gitti, ünlü Fransız eğitmen Nadia Boulanger’den ders aldı. Gerry Mulligan ile de orada tanıştı. Bir yıl sonra Arjantin’e döndü, tangoyu monotonluktan kurtarmak için bir sekizli kurdu. Kendi tango stilini kabul ettirmeyi başardı. O günlerin en ünlü iki tango topluluğu için 200’den fazla parça düzenledi. Buenos Aires Üniversitesi’nde konser veren ilk tango müzisyeni oldu. Kısa zaman sonra tiyatro toplulukları, film ile plak şirketlerinden beste siparişleri almaya başladı. Paris Opera Orkestrası Yaylı Çalgılar Topluluğu ile La Scala Opera Orkestrası müzisyenleriyle konserler verdi, 100’den fazla kayıt yaptı. Dünyanın en ünlü senfoni orkestraları onun bandoneon konçertolarını yorumladı.
MÜZİK BİÇEMİ
Piazzolla’ nın nuevo tango = yeni tangosu, jazz elemanlarıyla ilişkisi , Harmoni ile dissonance’ ı geniş biçimde kullanmasından, counterpoint kullanıyor olmasından, değişik kompozisyon formlarına girişmesinden ötürü geleneksel tangodan ayrılır. Arjantinli psikanalist Carlos Kuri’ nin göstermiş olduğui gibi, öteki batılı müzik elemanlarıyla geniş bir biçimde girişimde bulunmasıyla Piazzolla o kadar başarılı olmuştur ki, bu etkilerin ayırdedilebildiği yeni kişisel bir biçem sağlamıştır. Başarılı kişilikliği arkasındaki bu teknikler, kompozisyonlarının bazılarında, sözü edilen tekniklerin etkilerin nerede oldukları derin araştırmayı gerekli kılmakla birlikte, bazılarında açık bir biçimde bellidir.
Bass hattında dolanan passacaglia tekniği ile harmonik sekansların kullanılması, 17 – 18 yüzyılda bulunmuş olup, barok müzikte çokça kullanılmıştır. Bu jazz daki “değişim” fikrinin de odak noktasını oluşturur. Bunlar Piazzolla’ nın bir çok olgun kompozisyonlarında öne çıkmaktadır. Barok biçeme başka bir gönderme de karmaşık, virtuoso’ca counterpoint’nın sıkı fugal davranışları izlemesidir.
[Kaynak : LastFm]
—————————————————-
Diskografi :
● Two Argentinians in Paris (with Lalo Schifrin, 1955)
● Sinfonia de Tango (Orquesta de Cuerdas, 1955)
● Adiós Nonino (1960)
● Piazzolla Interpreta A Piazzolla (Quinteto, 1961)
● Piazzolla … O No? (canta Nelly Vazquez, Quinteto, 1961)
● Nuestro Tiempo (canta Hector de Rosas, Quinteto, 1962)
● Tango Contemporaneo (Nuevo Octeto, 1963)
● Tango Para Una Cuidad (canta Hector De Rosas, Quinteto, 1963)
● Concierto en el Philharmonic Hall de New York (Quinteto, 1965)
● El Tango. Jorge Luis Borges – Astor Piazzolla (Orquesta and Quinteto, 1965)
● La Guardia Vieja (1966)
● La Historia del Tango. La Guardia Vieja (Orquesta, 1967)
● La Historia del Tango. Epoca Romantica (Orquesta, 1967)
● ION Studios (1968)
● María de Buenos Aires (Orquesta, 1968)
● Piazzolla En El Regina (Quinteto, 1970)
● Original Tangos from Argentina Vol. 1 & 2 (solo bandeneon, 1970)
● Pulsacion (Orquesta, 1970)
● Piazzolla-Troilo (Dúo de Bandoneones, 1970)
● Concerto Para Quinteto (Quinteto, 1971)
● La Bicicleta Blanca, (Amelita Baltar y Orquesta, 1971)
● En Persona (recita Horacio Ferrer, Astor Piazzolla, 1971)
● Música Popular Contemporanea de la Ciudad de Buenos Aires. Vol.1 & 2 (Conjunto 9, 1972)
● Roma (Conjunto 9, 1972)
● Libertango (Orquesta, 1974)
● Piazzolla and Amelita Baltar (1974)
● Summit (Reunión Cumbre) with Gerry Mulligan (Orquesta, 1974)
● Suite Troileana-Lumiere (Orquesta, 1975)
● Buenos Aires (1976)
● Il Pleut Sur Santiago (Orquesta, 1976)
● Piazzolla & El Conjunto Electrónico (Conjunto Electrónico, 1976)
● Piazzolla en el Olimpia de Paris (Conjunto Electrónico, 1977)
● Lo Que Vendra (Orquesta de Cuerdas and Quinteto Nuevo Tiempo, 1979)
● Piazzolla-Goyeneche En Vivo, Teatro Regina (Quinteto Tango Nuevo, 1982)
● Oblivion (Orquesta, 1982)
● Suite Punta Del Este (Quinteto, 1982)
● Live in Lugano (Quinteto, 1983)
● Concierto de Nácar (1983)
● SWF Rundfunkorchester (1983)
● Piazzolla en el Colon (Conjunto 9 y Orquesta Filarmónica del Teatro Colón, 1983)
● Live in Colonia (Quinteto Tango Nuevo, 1984)
● Montreal Jazz Festival (Quinteto Tango Nuevo, 1984)
● Live in Wien Vol.1 (Quinteto Tango Nuevo, 1984)
● Enrico IV (sound track of film Enrico IV (film)Enrico IV, 1984)
● Green Studio (1984)
● Teatro Nazionale di Milano (1984)
● El Nuevo Tango. Piazzolla y Gary Burton (Quinteto, 1986)
● El Exilio de Gardel (soundtrack of film El Exilio de Gardel, Quinteto, 1986)
● Tango: Zero Hour (Quinteto Tango Nuevo, 1986)
● Central Park Concert (Quinteto, 1987)
● Concierto para Bandoneon – Tres Tangos with the Orchestra of St. Luke’s, Lalo Schifrin (conductor), Princeton University (1987)
● Sur (soundtrack of film Sur, Quinteto, 1988)
● Luna. Live in Amsterdam (Quinteto Tango Nuevo, 1989)
● Lausanne Concert (Sexteto, 1989)
● Live at the BBC (1989)
● La Camorra (Quinteto Tango Nuevo, 1989)
● Hommage a Liege: Concierto para bandoneón y guitarra/Historia del Tango (1988) with ● Liège Philharmonic Orchestra conducted by Leo Brouwer. The concerto was performed by Piazzolla with Cacho Tirao, the Historia by Guy Lukowski and Marc Grawels.
● Bandoneón Sinfónico (1990)
● The Rough Dancer and the Cyclical Night (Tango apasionado) (1991)
● Five Tango Sensations (Astor Piazzolla and Kronos Quartet, 1991)
● Original Tangos from Argentina (1992)
● Lausanne Concert(Sexteto, 1993)
● Central Park Concert 1987 (Quinteto, 1994)
● 57 Minutos con la Realidad (Sexteto, 1996)
● Tres Minutos con la Realidad (Sexteto, 1997)