PADİŞAH VAHİDETTİN’ne ŞÜKRAN BORCUMUZ VARDIR!!….

“Akıl hazır değilse, göz göremez” 

Emilie Serge

Osmanlı Mebuslar Meclisi 16 Mart 1920 tarihinde işgal kuvvetlerince basıldığında, Celalettin Arif, Rauf Orbay, Balıkesirli Müderris Abdülaziz Mecdi Efendi, Yalvaçlı Ömer Vehbi Hoca durumun ne denli tehlikeli olduğunu anlatmak için Padişah Vahidettin’i ziyaret ederler. Aralarında şu konuşma geçer :

Vahidettin – “Ecnebiler her şeyi yapabilecek vaziyettedirler. Meclisi Mebusan müzakerelerinde sözlerinize fazlaca dikkat etmelisiniz.”

Vehbi Hoca – “Şevketmeab!.. Millet azimlidir; vatanını da, sizi de kurtaracaktır.”

Padişah – “Hoca, Hoca!.. Sözlerinize dikkat ediniz!.. Fiili hadiseler meydandadır. Akıl için yol birdir. Bu adamlar isterlerse yarın Ankaraya girerler.”

Abdülaziz Mecdi (sarayın penceresinden gözüken düşman donanmasını göstererek) – “Bu kafirlerin kudreti, şu denizdeki toplarının menzili içindedir.Millet demir gibidir. Onu yıkamayacaklardır. Padişahım, müsterih olunuz. Millet sonuna kadar mücadele edecektir.”

Vehbi Hoca – “Millet, vatanını son damla kanına kadar müdafaa edecek ve Cenabı Hakk’ın inayetiyle muzaffer olacaktır. Padişahım, buna itimat ediniz.”

Rauf Bey – “Hoca efendiler, zat-ı şahanelerine hakikati arz ediyorlar. Padişahım!.. Millet hudutları dahilinde istiklalini ve makamınızı kurtarmaya azmetti. Millet sizden bir muahedeye imza koymamanızı istirham ediyor. Aksi takdirde akıbet çok tehlikeli görünüyor. Siz, mahsur vaziyette olduğunuz için imza mecburiyetiniz de yoktur.”

Sinirlenen Padişah, sert bir biçimde ayağa kalkarak, soğuk bir ses tonuyla yanıt verir :

“Bu millet koyun sürüsü. bir çoban lazım. O da benim.”

diyerek konuşmayı sona erdirir. Saraydan çıkacakları sırada Vehbi Hoca, arkadaşlarına dönerek şu tarihi sözleri söyler :

“Bu adam nefsini ıslah etmezse akıbeti fenadır. Allah büyüktür. Bu millet halaskarını bulacaktır. Milleti koyun sürüsü addetmek Allah’ın rızasına aykırıdır. Yaşarsak çok şeyler göreceğiz.”

Vahdettin için bu çıkarımsamayı yapan Vehbi Hoca daha sonra, 1 Kasım 1922 de onun saltanattan indirilmesine ilişkin fetfayı yazma işini, Şer’iyye Vekili olarak üstlenecektir.

Bu fetva şöyledir :

“Müslümanların padişahı ve halifesi olan kişi, düşmanın, bütün Müslümanlar aleyhinde mahva sebep olan ağır tekliflerini hiç bir mecburiyeti yokken kabul ile Müslümanların haklarını müdafaadan aczini ortaya koyarak ve Müslümanların mücahitçe savaşlarında düşman tarafına muvafakat ederek Müslümanların çözülme ve mağlup olmasını hazırlayan hareketlere fiilen teşebbüs ve bu tür yıkıcı haraketlere devam ve ısrar ve daha sonra da ecnebi himayesine iltica ederek hilafet makamını terk ve hilafetten bilfiil feragat etmekle makamından şer’an indirilmiş olur mu?… Elcevap : Olur.”

Tanrıya şükür ki Vahidettin Kuvvai Milliyeciler’in tarafını tutmamıştır. Çünkü böyle olsaydı “Ordu zafer kazanır, bütün onur komutanın olur” sözü uyarınca, hiç kuşkusuz Ankara Hükümetinin, demek ki yeni kurulan devletin başına o geçecekti.

Bu yüzden Tanrıya tekrar, tekrar şükretmemiz; Padişah Vahidettin’e de, tutumundan ötürü, onu yereceğimize ulusça teşekkür etmemiz gerektiğine inanıyorum.

———————————————————–

İlgili Kitap :

Cemal Kutay : Kurtuluşun Kuvvacı Din Adamları. Aksoy Yayıncılık, İstanbul 1998. 89, 156-157, 165 inci sayfalar.